مشاعره

بگو يا رب

چه بد گفتم؟، چه بد كردم؟

كه نزدت خويشتن را ديو و دد كردم

به جز عشقي كه دردش را به من دادي

به من يا رب چه بخشيدي كه رد كردم؟

فقط در عاشقي يا رب، مدد گفتم ، شدم عاشق، تمناي مدد كردم

شب مستي اگر يك توبه بشكستم

سحر تكرار توبه، صد به صد كردم

به سيلابم كشاندي، زير و بم ديدم

تحمل در عذاب جذر و مد كردم

برايم آتش دوزخ، فرستادي

برايت لاله ها را در سبد كردم

گرفتي جامه فخر مرا از من

صبورانه كُله را از نمد كردم

نشانم ده اگر يك مور آزردم

اگر يك دانه گندم را لگد كردم

مرا يا رب نمي خواهي،

گناه از تو ،

اگر نفرين به اين دنياي بد كردم

به حرفم گوش كن يا رب ،به دردم گوش كن يارب

اگر بيهوده مي گويم،مرا خاموش كن يا رب  

امشب غزل ساده ی من ناب ترین شد
مهتاب در آغوش تو مهتاب ترین شد

مهتاب همان شب که تو خواندی غزلم را
شرمنده شد از نور رخت آب ترین شد

جنگی شده برپا به میان غزل وعقل
بردی غزلم! جنگ تو احزاب ترین شد

آداب غزل چیست ندانستم از اول
حالا چه غزل ها که پرآداب ترین شد

مجنون که بُوَد! کیست زلیخا! نشناسند
دیگر مثل و قصه ی ما باب ترین شد

مردابم و نیلوفر من زینت من باش
نیلوفر من عشق تو مرداب ترین شد

گفتی که شنیدم غزلت را،خوشم آمد
ای وای دلم وای که بی تاب ترین شد

ای کاش نمیرم! نکند خواب وخیالی
افسوس که رویای تو نایاب ترین شد


  امپراطوری سایه ها